گزارش اولین سمینار روانشناسی

اولین سمینار روانشناسی روز پنج شنبه 1392/06/07 با حضور سرکار خانم دکتر دارینی، روانشناس و دکترای مشاوره و حدود 50 نفر از خانواده های دوقلوها و چندقلوها به صورت رایگان برگزار گردید.

طی این سمینار که راس ساعت 10 صبح شروع شد، خانم دکتر دارینی در مورد مهارت های فرزند پروری، روابط بین اعضای خانواده ، نوع رفتار خانواده با فرزندان ایراد سخن فرمودند.

خلاصه سمینار:
دربحث سبک های فرزندپروری چهار دسته خانواده داریم:
1 ) خانواده های سخت گیر
این دسته برای تربیت بچه های خود بسیار خشک و مستبد عمل میکنند. معمولا دراین خانواده ها تصمیم گیرنده فقط یک نفر است و فرزند حق اظهار عقیده و جرات انتخاب ندارد و ازاینکه صحبت کند میترسد.
فرزندان این خانواده ها در آینده به دودسته تقسیم شده و وارد جامعه میشوند و حد تعادلی ندارند:
الف) دسته ی اول به شدت قانون گریز میشوند.
ب) دسته ی دوم به شدت ترسو میشوند.
که 80-85درصد در دسته ی دوم قرار دارند یعنی فردی ترسو هستند که رفتار قاطعانه ندارند ونمی توانند از حق خود دفاع کنند.
2 ) خانواده های سهل گیر
 
در این خانواده ها که معمولا پدرومادر درگیر کار و مشغله های زندگی خود هستند کسی نمیداند که بچه ها چه میکنند و هیچ یک از والدین کاری به کار بچه ها ندارند.
 
3 ) خانواده های پریشان یا گسسته
 
در این خانواده ها دعوا بین والدین به شدت زیاد است و والدین باهم ناسازگار هستند وفکر میکنند بچه ها متوجه نمیشوند درحالی که مدام در تنش و اضطراب به سرمیبرند.برای فرزندان این خانواده ها در آینده مشکلاتی به وجود می آید، ازجمله اینکه دچار بیماریهایی میشود که هیچ علت خاص و دلیل علمی و مشخصی ندارد. مثلا بچه میگوید شکمم درد میکند و والدین اورا نزد پزشک میبرند و بعد از معاینه و آزمایش معلوم میشود که کودک هیچ بیماری ندارد و از این راه فقط به عنوان سپری برای جلوگیری از دعوای والدین استفاده کرده است.
یااینکه وقتی بچه در خانواده ای باشد که از کودکی درآن خانواده اضطراب و تنش و ناراحتی وجود داشته باشد وقتی به سن 14-15 سالگی رسید به شدت دچار بیماری و اختلال اضطرابی و افکار وسواسی می شود و این باعث میشود درسالهای دوم و سوم دبیرستان به شدت افت تحصیلی کند، علی رغم اینکه قبلا درسهایش خوب بوده و از هوش بالایی نیز برخوردار است.
 
4 ) خانواده های سالم
دراین خانواده ها فرزندان از هرنظر به خوبی رشد میکنند، سالم، باهوش و خلاق هستند.خانواده های سالم هم نظم دارند هم ندارند، یعنی نظم را به اندازه ی تعادل بکار میگیرند.
- برای اینکه خانواده و فرزند سالم داشته باشیم چه باید بکنیم؟
اولین گام در مهارت های فرزندپروری تقویت  کردن نظر بین پدر و مادر است.نظر پدر و مادر حتما باید باهم یکی باشد و یک حرف باشند اگر اینطور نباشد کنترل تربیت فرزندان از دست میرود. حتی اگر نظر پدر و مادری دریک مورد باهم متفاوت بود فرزند آنها هرگز نباید این تناقض را حس کند و درمقابل کودک باید طوری رفتار کنند که او متوجه اختلاف نظر بین والدین نشود تا بین آنها شکاف نیفتد. چون بچه ها بسیار موقعیت شناس و فرصت طلب هستند و از این اختلاف نظر پیش آمده ی بین والدین استفاده و سوء استفاده میکنند. پس وقتی بچه ها نیستند پدر و مادر باید در مورد تمام مسائل و شیوه های تربیتی فرزند خود باهم صحبت کنند تا به اتفاق نظر برسند.
- در یک خانواده ی سالم تمام اعضای خانواده در نهایت صمیمیت و عشق ورزی درکنارهم زندگی میکنند و پدر و مادرها در خانواده های سالم باهم و با فرزندانشان رابطه عاطفی خیلی خوبی دارند و ارتباط عاطفی جسمانی مثل نوازش کردن و در آغوش کشیدن بین والدین و فرزندان تا سنین بزرگسالی برقرار میشود.
- خانواده برای اینکه فرزند سالم داشته باشد باید به او حق انتخاب دهد و رفتار قاطعانه را به کودک بیاموزد یعنی کودک بتواند به طور مودبانه خواسته ی به حق خود را بیان کند.
- یک توصیه دیگر برای داشتن خانواده سالم این است که والدین حداقل یک بار در ماه حتی به مدت نیم ساعت بدون فرزندانشان باهم ازخانه بیرون بروند. فرزندان شما نیاز دارند که ببینند شما وقتی را دونفره برای خودتان و فقط باهم سپری میکنید. همچنین فرزندان شما دریک خانواده سالم باید ببینند که شما به خود احترام میگذارید و برای خود سهم و ارزش قائل هستید.
- در نهایت برای اینکه خانواده سالمی داشته باشیم لازم است الگوهایی که بکار میبریم الگوهای متعادل باشند.
نکاتی درمورد هوش بچه ها
کلا دو نوع هوش داریم:
الف ) نوع اول هوش ذاتی که اندازه ی آن درهرشخص غیر قابل تغییر است.
ب ) نوع دوم هوش هیجانی که قابل تغییر است و در هر سنی با روشهای مختلف میتوان آنرا ارتقاء داد. از جمله عواملی که در میزان هوش هیجانی تاثیر دارد سبک فرزندپروری، تغذیه، امکانات و شرایط محیطی و ... است. والدینی که در شیوه های فرزندپروری طوری رفتار میکنند که همیشه مشکلات فرزندان را خودشان حل میکنند در واقع با این کار موجب میشوند که ریشه های هوش هیجانی در کودک نابود شود، برای اینکه هر کودکی در زندگی به خطا ، تلاش ، خرابکاری و به طور کلی به تمام تجربه های بی خطر نیاز دارند. درعین حال ما باید به فرزندانمان یاددبدهیم که در موقعیت های مختلف بهترین عملکرد را ازخود نشان دهند یعنی باید به آنها یاد بدهیم که چگونه مشکلات خود را حل کنند. همچنین برای افزایش هوش هیجانی باید اجازه دهیم که بچه ها تخلیه هیجانی داشته باشند، مثلا برای بچه های خیلی کوچک یک زمان مشخصی را در نظر بگیریم و در آن زمان بچه را آزاد بگذاریم تا خودش هرطور که دلش میخواهد غذا بخورد حتی اگر خرابکاری و کثیف کاری کرد دعوایش نکنیم تا کاملا تخلیه هیجانی شود.
 
- طبق یک پژوهش دوقلوهایی که در سنین کودکی تخلیه هیجانی بیشتری داشته اند بعد از گذشت یک بازه ی ده ساله میزان هوش هیجانی آنها 40درصد بیشتر از سایرین افزایش می یابد.
- در مورد انجام تست هوشی برای بچه ها باید توجه داشت که حتما باید قبل از انجام تست والدین هدف خود را از اینکه میخواهند بفهمند کودک چه بهره ی هوشی را دارد معین کنند.
- بهترین سن برای انجام تست هوش در خردسالی حدود5 – 6 سالگی است.
دیگر نکات مطرح شده در سمینار:
- شالوده ی شخصیت فرزندان ما در کودکی و مخصوصا تا سن 4-5 سالگی شکل میگیرد.
- نباید تا زیر سه سالگی برای بچه تشخیص هیچگونه بیماری و اختلال روانی و شخصیتی داده شود و دارو هم هرگز نباید تا زیر سه سالگی برای بیماری روانی تجویز شود.
- برای تنبیه کودکان اگر والدین چیزی را در نظر گرفتند و تنبیهی را برای کودک قرار دادند و به او گفتند حتما باید تا آخر پای حرف خود بایستند و به گفته ی خود عمل کنند تا از تنبیه نتیجه ی مثبت بگیرند و پیش کودک خود بد قول نشوند.
- حتما توجه داشته باشیم که نباید برای اینکه رفتار عادلانه ای داشته باشیم با تمام بچه های خود به طور یکسان برخورد کنیم چون هر انسانی رفتار، اخلاق، هوش و نیازهای متفاوت از دیگری دارد و باید با هر بچه با توجه با این تفاوتها و نیاز ها برخورد کنیم.
- حتی در دوقلوهای کاملا همسان نیز 38درصد تفاوت رفتاری وجود دارد و والدین باید این تفاوت را بپذیرند و نباید از هر دو انتظار یکسان داشته باشند و یا آنها را باهم مقایسه کنند.
از دوقلوها و چندقلوها و خانواده های محترمشان تقاضا می شود که پیشنهادهای خود را در مورد مباحث مطرح شده در این سمینار و موضوعاتی که تمایل دارند در سمینارهای آتی بیشتر مورد بحث و بررسی قرار گیرد، با ما در میان بگذارند.